از مهم ترین بحران های جهان امروز، مسأله بحران زیست محیطی است. در خصوص چگونگی و خطراتی که این مساله، بشر امروز را تهدید می کند، سخن بسیار گفته شده و راه حل های متعددی از منظرهای مختلف ارائه شده است. در خصوص علت به وجود آمدن چنین خطراتی نیز تحلیل های متفاوتی صورت گرفته است. اما یکی از تبیین های بسیار قابل ملاحظه و ریشه ای، مربوط به نگرش انسان جدید به طبیعت و زیست بوم خود است. گو این که حاکم شدن یک نگرش جدید از زاویه دیدی تازه در خصوص طبیعت، موجب شده است انسان به نحو خاصی با طبیعت برخورد کند و نتیجه آن، وضعیتی است که ما امروز در قرن بیست و یکم با آن مواجه هستیم؛ یعنی وضعیتی که این پرسش را برای ما به وجود آورده که کره خاکی تا چه مدت زمان دیگری می تواند محلی امن برای زندگی ما باشد. از جمله عوامل قابل اشاره در رابطه با بحران های زیست محیطی می توان به نمونه هایی همچون آلودگی هوا، آب، گرمایش زمین و … اشاره کرد.
محیط زیست، جلوه ای است از پهندشت بزرگ جهان آفرینش که خداوند سبحان آن را با قدرت شگرف و لایزال خود ساخته و پرداخته است. با توجه به رویارویی بشر امروزی با چالش های متعدد زیست محیطی از جمله آلودگی منابع آب، خاک، هوا، پدیده گرم شدن زمین، تخریب لایه اوزون و… همچنین مطابق با آموزه های دینی و همچنین اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حفاظت از محیط زیست یک وظیفه عمومی تلقی می شود؛ به این معنی که کلیه افراد حقیقی و حقوقی موظف به حفظ محیط زیست هستند.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.