کتابچه بازیافت

امروزه مهم‌ ترین شاخص زندگی بشر، حفاظت از منابع تولید است. بشر دریافته است که تبعات و پیامدهای خسارت و زیان‌ هایی که به طبیعت وارد می‌ کند، به‌ مراتب بیشتر از بهره‌ ای است که از آلودن محیط‌ زیست دریافت می‌ کند. از این رو، با به کار بستن امکانات عملی و علمی می‌ کوشد تا کمترین زیان را به طبیعت وارد آورد. امروزه تولید زباله در شهرهای بزرگ مشکل‌ ساز شده است.
فرآیند تولید زباله که خود ناشی از فعالیت انسان شهرنشین مصرف‌ کننده است و هر روز نیز به مصرف بیشتر ترغیب می‌ شود، جزء لاینفک زندگی است. به گونه ای که به طور متوسط هر انسان شهرنشین روزانه نیم کیلوگرم زباله تولید می‌ کند و چنانچه جمعیت شهرنشین کشور را سی میلیون نفر تخمین زنیم، روزانه معادل پانزده هزار تن زباله تولید می‌ شود که دفع این حجم عظیم زباله، چنانچه به طور اصولی و بهداشتی انجام نشود، معضلات جبران‌ ناپذیر زیست‌ محیطی را به دنبال خواهد داشت.
از سوی دیگر چنانچه با دیدگاه مثبت به زباله بنگریم و عبارت طلای کثیف را بر آن نهیم، زباله ماده‌ ای ارزشمند و قابل بازیافت است.

محیط‌ زیست، جلوه‌ ای است از پهن‌ دشت بزرگ جهان آفرینش که خداوند سبحان آن را با قدرت شگرف و لایزال خود ساخته و پرداخته است. با توجه به رویارویی بشر امروزی با چالش های متعدد زیست‌ محیطی از جمله آلودگی منابع آب، خاک، هوا، پدیده گرم شدن زمین، تخریب لایه اوزون و… همچنین مطابق با آموزه‌ های دینی و همچنین اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حفاظت از محیط‌ زیست یک وظیفه عمومی تلقی می‌ شود؛ به این معنی که کلیه افراد حقیقی و حقوقی موظف به حفظ محیط‌ زیست هستند.